Bülbülü Kafesten Kurtaran Karga

Bir zamanlar, güzel bir bahçede küçük güzel bir bülbül kafeste tutuluyordu. Bu güzel bülbül, her gün özgürce uçabileceği güzel bahçeyi hayal ederken, kafesin içinde çırpınarak hüzünlü bir şekilde ötmeye devam ediyordu. Bülbülün sesini duyan herkes onun mutluluktan öttüğünü düşünse de aslında bülbül, hüzün dolu şarkılar söylüyordu.

Günün birinde, bülbülün kafesinin tutulduğu bahçenin etrafında dolaşan bir karga, kafeste hapis olan bülbülü fark etti ve ona merakla yaklaştı. Bülbül, kargaya hüzünlü bir şekilde kafesin içinden bakarken, karga ona şöyle dedi; “Neden buradasın? Neden özgürce uçup dolaşmıyorsun?”

Bülbül, karganın sorusuna üzgün bir şekilde; “İnsanlar beni bu kafese hapsetti. Ben de özgürce uçup dolaşmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum” cevabını verdi.

Aslında sesi insanlar tarafından çirkin bulunan karga, bülbülün bu hüzün dolu haline çok üzüldü ve ona yardım etmek istedi. Daha sonra ona, “seni buradan kurtarmamı ister misin?” diye sordu. Bülbül, sevinçle kargaya bakarak, “Evet! Lütfen beni buradan kurtar!” diye cevap verdi.

Karga, hemen kafese doğru uçtu ve gagasıyla kafesin kapısını açtı. Bülbül, özgürlüğüne kavuşmanın mutluluğuyla kafesin içinden havalanarak uçmaya başladı. Karga da, bülbülün peşinden uçarak ona eşlik etti. Bülbül kargaya teşekkür etmeyi de unutmadı.

Bülbül, artık özgürce uçup dolaşabiliyordu. Bir süre uçtuktan sonra hep hayalini kurduğu güzel bahçeyi bulmuştu. Bahçedeki rengarenk çiçekleri koklayıp, yemyeşil ağaçların arasında saatlerce uçarak özgürlüğün tadını çıkardı. Artık şarkılarını hüzünle değil, neşeyle söylüyordu.

Karga ve bülbül çok iyi dost oldu. Karga bülbülün sesini kıskanmamış, onun içinde bulunduğu durumu görünce çok üzülmüş ve özgürlüğüne kavuşması için ona yardım etmişti. Ama hep güzel şarkı söylemeyi arzulayan karga bülbülden, kendisine şarkı söylemeyi öğretmesini rica etti. Bülbül de kargaya şarkı söylemeyi seve seve öğretebileceğini söyledi.

Karga, bülbülle ne kadar çalışsa da, birçok defa denese de güzel şarkı söylemeyi başaramadı. Daha sonra bülbül kargaya, “Senin sesin böyle de güzel. Herkesi olduğu gibi kabul etmeliyiz. Sen çok akıllı bir kargasın benimse sesim güzel. Kendinle gurur duymalısın” dedi. Karga bülbüle hak verdi. Herkesin doğuştan gelen bazı yetenekleri olduğunu anladı.

O günden sonra karga ve bülbül, güzel bir ormanda huzur dolu bir yaşam sürdürdü.

Pedagog Ercüment Eşsiz

Ayrıca, “At İle Devenin Rekabeti Masalı” da ilginizi çekecek.