Sabırsız Aslan’ın Hikayesi

Sabırsız Aslan’ın Hikayesi

24/12/2023 0 Yazar: Duru

Aslan, küçük, tatlı ama bir o kadar da sabırsız bir çocukmuş. Aklına gelen her şeyin hemen olmasını ister, beklemeye tahammül edemezmiş. Aslan’ın bu sabırsızlığı annesini çok üzüyormuş, bir gün başına bir iş gelebileceğini düşünüyormuş. Aslan okula gitmeyi çok seven bir çocukmuş. Her sabah neşe içinde okuluna gider, oyunlarını oynar akşam üstü annesi Aslan’ı almaya gider evlerine dönerlermiş.

Bir gün Aslan her zaman ki gibi giyinmiş, okuluna gitmek için hazırmış. Annesi ile birlikte okuluna gitmiş ve hemen sınıfına koşmuş. Okul bitip eve dönme zamanını gelen Aslan okulun kapısında annesini beklemeye başlamış. Annesi bir kaç dakika gecikmiş. Sabırsız Aslan “Ben eve kendim gidebilirim” diye düşünmüş ve okulun bahçesinden ayrılmış. Aslan eve gitmenin tek başına kolay olduğunu düşünmüş fakat bu o kadar kolay bir iş değilmiş. Aslan okulun bahçesinden çıktığında sokakta koşmaya başlamış. İlk başka bir esinti hissetmiş ama daha sonra alışmış. Aslan koşarken fırının olduğu yola gelmiş, fırının sağına dönüp ilerlemeye başlamış. Sonra trafik ışıklarına doğru koşmaya devam etmiş. Işıklara geldiğinde yeşil ışığın yanmasını beklemiş ve karşıya geçmiş. Oyuncakçının olduğu sokağa gelmiş ve oradan da sola dönmüş. Şimdi dümdüz gitmesi gerekiyormuş. Aslan gittikçe gitmiş, gittikçe gitmiş fakat şimdi sağa mı yoksa sola mı dönmesi gerekiyor unutmuş. Çünkü bütün evler birbirine benziyormuş. Aslan o an ne yapacağını bilememiş. Arkasını dönmüş ve bir adam görmüş. Ama yabancılarla konuşmaması gerektiğini bildiği için evinin yolunu sormamış. Hava yavaş yavaş kararmaya başlamış. İşte Şimdi Aslan yaptığından çok pişman olmuş ve ağlamaya başlamış. Aslan en sonunda “Anne Anne” diye ağlayarak bağırmaya başlamış. Aslan birden tanıdık bir ses duymuş. “Merhaba Aslancım”. Bu ses Aslan’ın arkadaşı Tuna’nın annesinin sesiymiş. Aslan, kaybolduğunu, evin yolunu bulmadığını ve annesinin onu çok merak edeceğini söylemiş.

Arkadaşının annesi hemen Aslan’ı okula geri götürmüş ve Aslan’ın annesi merakla okulun bahçesinde bekliyormuş. Aslan, okulun bahçesine girince annesini görmüş ve koşarak ona sarılmış. “Annecim çok özür dilerim, seni beklemeliydim” demiş. Annesi Aslan’ın çok korktuğunu görmüş ve ona hiç kızmamış. Aslan bir daha böyle bir şey yapmayacağına, ne olursa olsun annesini bekleyeceğine söz vermiş.

Hikaye okumayı seviyorsanız Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.