Yavru Ayının Masalı
14/05/2024Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde sessizce yaşayan iyi kalpli ayı ailesi varmış. Ayı ailesinin birde yavrusu varmış. Yavru ayının adı Bambam’mış. Bambam anne ve babasının aksine gücünü göstermekten çekinmeyen bir ayıymış.
Bambam güçlü olduğunu bildiği için gücünü kullanmaktan hiç çekinmiyormuş. Bir vuruşta odunları kırıyor, en ağır ağırlıkları kaldırıyormuş. Bambam arkadaşlarına da kötü davranan bir yavru ayıymış. Bu yüzden hiç arkadaşı yokmuş. Önüne çıkan herkese kaba davranıyor ve kimseden de korkmuyormuş. İşin kötüsü bu huyu ile gurur duyuyormuş. Ama bu gurur uzun sürmemiş. Annesi, Bambam’ın bu yaptıklarını görüyormuş fakat hatasını anlamasını bekliyormuş. Bir gün kendisine de saygısızlık yaptığında dayanamamış ve onu karşısına oturtup konuşmaya başlamış. “Bak Bambam, baban ve ben bu ormanda sevilen ayılarız. Ama sen kimse tarafından sevilmiyorsun. Arkadaşların seninle oynamıyor, seni gören herkes başka tarafa gidiyor bu gidişle çok yalnız kalacaksın. Bambam annesinden bu sözleri duyunca çok üzülmüş. Kimsenin onunla konuşmaması önemli değilmiş ama annesinin ona küsmesi Bambam’ı çok üzmüş. Bambam’ın gözlerinden yaşlar akmaya başlamış. “Annemin gönlünü nasıl alabilirim” diye düşünmeye başlamış. En sonunda aklına bir fikir gelmiş. Ormanda ki diğer hayvanlara kendini sevdirirse, herkesten özür dilerse annesinin kendisini affedebileceğini düşünmüş ve hemen işe koyulmuş. Önce arkadaşlarının yanına gitmiş ve hepsinden özür dilemiş bir daha yapmayacağına dair arkadaşlarına söz vermiş. Daha sonra yolda gördüğü yaşlı hayvanlara yardım edip evlerine götürmüş. En son da annesinden özür dilemiş. Ama annesi Bambam’ı tam olarak affetmemiş. Çünkü onun değiştiğine inanamıyormuş. Aradan günler geçmiş anne ayı yavrusuyla konuşuyormuş ama bir tarafı da ona kırıkmış. Bambam evden çıkmış ve giderken annesine arkadaşlarının yanına gittiğini söylemiş fakat anne bu duruma pek inanamamış çünkü Bambam hiç kimse ile daha önce oynamamış. Anne ayı hemen çoğunun arkasından çıkmış ve nereye gittiğine bakmış. Gerçekten de arkadaşları ile oyun oynuyormuş.
Anne, bir süre daha yavru ayıyı izlemeye devam etmiş. Bambam’ın eve dönüş yolunda, yaşlılara yardım ettiğini, yolda gördüğü hayvanlara selam verdiğini gören annesi çok sevinmiş. Yavrusundan önce eve gitmiş ve onun için güzel yemekler hazırlamış. Bambam eve geldiğinde annesi ona kocaman sarılmış. Artık onu tamamen affettiğini, iyi bir çocuk olduğu için çok mutlu olduğunu ve artık onunla gurur duyduğunu söylemiş. Bambam da annesine bir daha kötü bir çocuk olmayacağı konusunda söz vermiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.