Genç Karga İle Tavus Kuşları

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken küçük bir ormanda yaşayan genç bir karga varmış. Bu genç karga çok cana yakınmış ve ormanda yardıma ihtiyaç duyan herkesin yardımına koşarmış.

Kırkayağa ayakkabılarını giyerken yardım eden tek kişi genç kargaymış. Tavşanlara havuçların, sincaplara kozalakların yerini söyleyen, maymunların sırtlarını kaşıyan, kaplumbağaların bakkal alışverişini yapan hep bu yardımsever genç kargaymış.

Bu genç karga bir gün yine ormandaki hayvanların yardımına koşarken çok terlemiş ve susamış. Ormanın içinden geçen küçük dereye uçmuş. Dereden kana kana su içmiş. Fakat sudaki yansımasını görünce biraz üzülmüş.

Kendi kendine, “Diğer kuşlar rengarenk ve çok güzel. Ben ise siyah ve çirkin bir kuşum” diye söylenmiş. Bu düşünce uzun süre bizim genç karganın zihnini meşgul etmiş. Dereye her su içmeye gittiğinde sudaki yansımasına bakmış ve aynı sözleri tekrarlamış.

Bir gün ormanın yakınındaki bir çiftliğin kenarında uçarken uzaktan tavus kuşlarını görmüş. Tavus kuşlarının güzelliğine ve tüylerindeki ışıltıya bayılmış. Çiftliğin içindeki bir kavak ağacına konmuş. Tavus kuşlarını izlemeye durmuş. Bir süre sonra aklına bir fikir gelmiş. Tavus kuşları gittiğinde, onların yere dökülen tüylerini alıp kendine takmayı düşünmüş.

Tavus kuşları gittikten sonra düşündüğü şeyi de yapmış. Sevinçle yeniden ormana dönmüş. Fakat ormandaki bütün hayvanlar ona bakıp gülüyormuş. Aslında çok komik göründüğünün farkında olmayan genç karga, çok utanmış. Yuvasına gitmiş ve üstündeki tavus kuşu tüylerini çıkarıp atmış.

Az sonra genç karganın yanına, kargaların en yaşlısı olan bilge karga gelmiş. Genç karganın başına gelenleri duyan bilge karga gülümseyerek, “Biliyor musun? Önemli olan dış güzelliği değil iç güzelliğidir. Sen iyi bir karga olursan, elinden geldiğince herkese iyilik eder, kötülüklerden uzak durursan, dış görünüşünün hiçbir önemi yok. Sen çok iyi bir alakargasın ve ormandaki herkes seni çok seviyor” demiş.

Genç karga bunu bilge kargadan duyunca çok mutlu olmuş. Bir daha hiç görünüşüne, tüylerinin siyah olmasına aldırmamış. Sonsuza kadar ormandaki bütün hayvanların yardımına koşmaya devam etmiş. Bu masal da burada bitmiş.

Pedagog Ercüment Eşsiz

Ayrıca, “Kaybolan Kardan Adam” masalını da okuyabilirsiniz.