Çizgili ve Ceylo’nun Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde orman okuluna giden iki yavru hayvan varmış. Bu hayvanlardan birisi zebraymış ve Çizgili imiş. Diğeri de bir ceylanmış ve adı Ceylo muş. Çizgili ve Ceylo çok iyi anlaşırlarmış. Günlerinin büyük bir kısmını birlikte geçirirlermiş.

Günlerden bir gün Çizgili okula gitmiş ve yanına yeni aldıkları silgisini de götürmüş. Bu silgi diğer silgilerden farklıymış ve okulda ki öğrenciler daha önce hiç böyle bir silgi görmemiş. Bütün yavrular Çizgili’nin silgisini incelemişler. Ceylo da arkadaşının silgisini çok beğenmiş. “Keşke benimde böyle bir silgim olsa” diye içinden geçirmiş. Eve gittiğinde Ceylo anne ve babasına Çizgili’nin silgisinden bahsetmiş. Babası çok beğendiyse aynı silgiden alabileceğini söylemiş ve Ceylo çok sevinmiş. Bir kaç gün sonra Ceylo’nun babası o muhteşem silgiden almış. Ceylo silgiyi sevinçle okula götürmüş. Aksilik bu ya Çizgili de o sabah silgisini bulamamış ve çok üzgünmüş. Okula geldiğinde Ceylo’nun aynı silgiden aldığını görmüş. “Bu benim silgim” demiş. Ceylo ise silginin kendisinin olduğunu söylemiş ama Çizgili arkadaşına inanmayıp silgiyi elinden almış. Ceylo çok sinirlenmiş ve ağlayarak eve gitmiş. Eve gittiğinde durumu ailesine anlatmış ve onlarda Çizgili’nin hatasını anlayacağını söylemiş.

Çizgili ise eve gittiğinde ödevlerini yapmak için masasına oturmuş ve defterlerini düzeltirken silgisi düşmüş. O an silgisini evde kaybettiğini anlamış ve arkadaşına çok ayıp ettiğinin farkına varmış. Hemen koşarak Ceylo’nun evine gitmiş ve arkadaşından özür dilemiş. Ceylo da uzatmamış ve Çizgili’yi affetmiş. Okula gittiklerinde Çizgili arkadaşına haksızlık yaptığını anlatmış ve tekrar özür dilemiş. O günden sonra Çizgili bir daha emin olmadan hiç bir arkadaşını suçlamamış ve masal da burada bitmiş.