Çalışkan Öküz İle Tembel Köpek
02/01/2023
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pirler berber iken küçük bir köyde yaşayan kendi halinde bir çiftçi, bu çiftçinin de çok çalışkan bir öküzü ile çok tembel bir köpeği varmış.
Öküz bütün gün tarlada çalışır, sürülecek bütün toprakları sürer, taşınacak bütün ürünleri boynuna takılan kağnı ile taşırmış. Çiftçinin en büyük yardımcısı olan öküzün aksine köpek ise tüm günü yatarak geçirirmiş. Kış aylarında ambardaki samanların üstünde, yaz aylarındaysa serin bir ağaç gölgesinde yatıp uyurmuş.
Bu durumun çiftçi de farkındaymış ama çok küçükken satın aldığı ve ona yıllardır arkadaşlık eden köpeğe bir şey diyemezmiş. Öküzünü de köpeğini de çok severmiş. Tarla işlerinin çok yoğun ve yorucu olduğu bir yaz günü, öküz yine bütün gün çalışmış. Akşamüstü eve gelirken de kağnıya yüklenen eşyaları eve getirmiş. Yorgunluktan ahıra gidip saman yiyecek bile dermanı kalmamış.
Zor bela kendini ahıra atmış ama samanların üstünde yatan köpek, rahatı bozulacak diye öküzü ahıra sokmamış. Öküze havlamış durmuş. Samana yaklaşacak olsa hırlamış. Bu duruma çok üzülen öküz hiçbir şey söylemeden ahırdan çıkmış ve o yorgun haliyle az ileride bulunan derenin yanındaki çimenlerden yemeye koyulmuş. Çünkü karnını doyurması gerekiyormuş. Ertesi gün tarlada çalışırken enerjiye ihtiyacı olacağını biliyormuş.
Öküz çimenlikte otlarken kendi kendine şöyle söylenmiş;
“Tembel, çalışkana da mükafatını tattırmaz…”
