Yalancı Maymun İle Yunus

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken çok çooook uzun yıllar önce, Selçuklu Devleti döneminde İtalya’nın Rimini şehrinden yola çıkan küçük bir teknede kaptanın yanından hiç ayırmadığı bir maymun varmış. Bu maymun, şaklabanlık yaparak sahibini güldürürmüş. Başka da bir işe yaradığı yokmuş ama İtalyan denizci onu çok severmiş.

Günler süren yolculuğun ardından tekne bugünkü Türkiye’nin Akdeniz kıyılarına gelmiş. Tam da Akdeniz kıyılarında büyük bir fırtına çıkmış ve tekne alabora olmuş. Kaptan can simidine tutunarak denizde yüzmeye koyulmuş. Yüzme bilmeyen maymun ise tam boğulmak üzereyken yanına gelip ona yardım eden bir yunus balığı sayesinde kurtulmuş.

Yunus balığı maymunu sırtına almış ve kıyıya doğru yüzmeye başlamış. Fakat sular altında yaşayan yunus ömründe ilk defa maymun gördüğü için onu insan sanmış. Yunus maymuna, kim olduğunu sormuş. Şaklaban maymun da ona, Selçuklu Hükümdarının oğlu olduğunu, şehzade olduğu için ilerde tahta geçeceğini söylemiş.

Yunus sırtında önemli birini taşıdığını düşünerek mutlu olmuş. Kıyıya yaklaştıkları sırada maymuna, Ceyhan’a gelip gelmeyeceğini sormuş ve belki tekrar görüşebileceklerini söylemiş. Ceyhan’ın bir liman kenti olduğunu bilmeyen maymun,  Ceyhan’ı bir erkek ismi zannetmiş. Sonra da, “Ceyhan’ı hiç bilmez miyim? Çok sevdiğim bir arkadaşımdır. Sık sık ziyaretine giderim” demiş.

Maymunun kendisine yalan söylediğini anlayan yunus, onu sırtından atarak denize düşürmüş. Suda çırpınan maymun, yunusa yalvarıp yakarmış. “Ne olur beni kurtar. Yüzme bilmiyorum. Denizde boğulup ölürüm” demiş. Maymuna acıyan yunus onu yeniden sırtına alıp kıyıya çıkarmış. Sonra da arkasına bile bakmadan çekip gitmiş. Maymun bir daha yalan söylememesi gerektiğini, çok iyi bir ders alarak anlamış. Bu masal da burada bitmiş.

Pedagog Ercüment Eşsiz