Uyanık Eşeğin Oyunu Masalı

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken, ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, küçük bir kasabada yaşayan yaşlı seyyar bir satıcı varmış. Bu seyyar satıcı, eşeğiyle kasabasındaki köyleri dolaşır, şeker, tuz, pirinç, un gibi gıdalar satarmış. Her köyde bakkal ve kasabalarda bugünkü gibi kocaman marketler olmadığı için iyi de iş yapar, bol da para kazanırmış.

Yaşlı seyyar satıcı bir gün eşeğinin sırtına birkaç çuval tuz ve şeker yüklemiş, başlamış köyleri dolaşmaya. Her zaman gittiği köylerden birinin yanından bir dere geçiyormuş. O gün bu köye gittiğinde derenin üstündeki köprünün yıkıldığını görmüş. Gözüyle iyice süzdükten sonra, derenin en dar ve suyun en sığ olduğu yeri gözüne kestirmiş. Eşeğiyle birlikte derenin bu dar ve sığ yerinden geçerken eşeğinin ayağı taşa takılmış ve derenin içine düşmüş.

Eşek ayağa kalktığında yükünün hafiflediğini hissetmiş. Çünkü derenin suyu şeker ve tuzların neredeyse tamamını eritmiş. Yaşlı seyyar satıcı çok üzülmüş ama yapacak da bir şey yokmuş. Aradan biraz zaman geçtikten sonra seyyar satıcının yolu yine aynı köye düşmüş. Derenin kenarına geldiğinde köprünün hala onarılmadığını görmüş. Bu defa biraz daha gezindikten sonra, çok daha dar ve sığ bir yerden eşeğiyle birlikte geçmeye başlamış.

Ancak bir önceki defa suya düşünce yükünün hafiflediğini hatırlayan uyanık eşek, bu kez düşüyor numarası yaparak kendini bilerek suyun içine bırakmış. Yine şekerler ve tuzlar erimiş. Yaşlı seyyar satıcı eşeğin bu defa bilerek düştüğünü anlamış ve ona iyi bir ders vermek istemiş.

Birkaç hafta sonra yine aynı köye giderken eşeğin sırtına çok az şeker ve tuz, çok miktarda da sünger yüklemiş. Uyanık eşek yükü çok da ağır olmadığı halde yine kendini suyun içine bırakmış. Şekerle tuz erimiş ama süngerlerin çektiği su, eşeğin yükünü on misline çıkarmış. Bu nedenle de uyanık eşek yürüyemez olmuş.

Daha sonra yaptığı hatayı anlayan eşek, o dereden geçerken bir daha kendini suya atmamış. Bu masal da burada bitmiş.

Pedagog Ercüment Eşsiz

“Sevimli Tavşan ve Arkadaşları” masalı da ilginizi çekebilir.