Pembe Balığın Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde denizin derinliklerinde yaşayan pembe küçük bir balık varmış. Doğduğu günden beri annesinden hiç ayrılmayan pembe balık her şeyden korkuyormuş. Tek başına dışarı çıkıp arkadaşlarıyla bile oynamıyormuş. Denizin dalgasından, büyük balıklardan, yengeçlerden, ahtapotlardan korkuyor köşe bucak saklanıyormuş.

Günlerden bir gün pembe balık evin penceresinden arkadaşlarını izlemeye başlamış. Aslında onlarla birlikte oynamak, yorulana kadar da yüzmek istiyormuş. Ama bir türlü cesaret edemiyormuş. Annesi “Pembe balık, acilen markete gitmelisin, kek yapıyordum ama şeker bitmiş ve şekersiz kek olmaz.” Demiş. Pembe balık annesine gidemeyeceğini söylese de annesi çoktan kapıyı açmış ve pembe balığı çıkarmış. Pembe balık korkarak da olsa dışarı çıkmış yavaşça yüzmeye başlamış. Yüzerken “Diğer balıklar çok rahat bir şekilde oynuyor, yüzüyor. Benim bu kadar korkmam normal değil” diye düşünürken birde bakmış markete gelmiş bile. Hemen annesinin istediği şekeri almış ve dönüş yoluna geçmiş. Dönerken etrafı incelemiş. Bütün deniz canlıları kendi halinde yüzüyor, hafif dalgaların üzerine yüzüp oyun oynuyormuş. Bunu gören pembe balık daha da cesaretlenmiş. Eve gidip poşeti bırakmış ve incelemeye devam etmiş.

Kapının önündeki arkadaşlarıyla oynamış bugüne kadar korktuğu için çok üzülmüş. Çünkü annesi olmadan da oyun oynayabilir yüzerek eğlene bilirmiş. O günden sonra pembe balık annesinden izin alarak sürekli arkadaşlarıyla oynamaya çıkıyor, deniz altının tadını çıkarıyormuş. Masal da burada bitmiş.