Küçük Deniz Kızı Masalı

Uçsuz bucaksız denizlerin en derin yerinde, ışıl ışıl mercanların arasında yaşayan küçük bir deniz kızı varmış. Adı Mira’ymış. Mira, kardeşlerinden farklı olarak insanların dünyasını çok merak eder, her dalga sesinde yukarıya, güneşin ışığına doğru bakarmış. En büyük hayali, bir gün denizin üstünü görmekmiş.

Bir sabah deniz kabuklarından yapılmış taçlar toplarken, suyun yüzeyinde bir gemi görmüş. Gemide bir prens varmış, rüzgârda saçları savruluyormuş. Mira, ilk kez bir insana bu kadar yakın hissetmiş. Fakat o anda fırtına çıkmış ve gemi batmış! Mira, hiç düşünmeden yukarı yüzüp prensi kurtarmış ve onu sahile bırakmış.
Prens gözlerini açtığında sadece deniz kabuklarının parıltısını görmüş; Mira ise çoktan dalgaların arasına karışmış.

Mira o günden sonra sessizce prensi izlemeye başlamış. Onun yanında olabilmek için deniz cadısına gitmiş. Cadı, “İnsan olmak istiyorsan sesinden vazgeçmelisin,” demiş. Mira bir an bile düşünmeden kabul etmiş.
Artık bir deniz kızı değil, karada yürüyen bir insandı. Prens onu bulduğunda gülümsemiş ama Mira konuşamamış. Prens onu çok sevmiş ama Mira’nın gerçek kimliğini bilememiş.
Bir sabah güneş doğarken Mira denize bakmış. Gözlerinde bir damla yaş, kalbinde ise büyük bir sevgi varmış. Çünkü o sevmenin bazen sadece yanında olmak değil, uzaktan gülümsemek olduğunu anlamış.